۱۳۸۹ تیر ۱۱, جمعه

یکی دو نفر رو اعدام کن...

یکی از فیلم هایی که خیلی می پسندم، "دار و دسته های نیویورکی" یا Gangs Of New York، محصول سال 2002 و ساخته مارتین اسکورسیزی است. این فیلم، نیویورک سال های 1840 را نشان می دهد که شهر، پر است از دار و دسته های خلاف کار که دزدی می کنند و آدم کشی و قتل و جنایت و فساد اداری و مالی دارند و دست آخر، در انتخابات ها هم اعمال نفوذ و تقلب می کنند. و صد البته سر دسته های برخی از این دار و دسته ها، ارتباطات سیاسی دارند با شهردار ها و سناتور های نیویورک. کلا فیلم، نقد سیاست های جامعه آمریکا است، با فضایی که از نیویورک 150 سال پیش نشانمان می دهد؛ و پر است از استعاره و کنایه راجع به سیاست های آمریکایی. در سکانس آخر فیلم هم، به طرزی ماهرانه، به بیننده می فهماند که آمریکای 1850 با آمریکای 2000 تفاوت چندانی نکرده است و فقط ساختمان ها و شهر و تکنولوژی است که پیشرفته تر شده است. دیدن این فیلم را، که به فارسی هم دوبله شده است، توصیه می کنم؛ البته نسخه سانسور شده را ببینید!!

در یک سکانس از فیلم، سناتور ها و خانواده های سرشناس نیویورک که از شنیدن رشد روز افزون دزدی و فساد در شهر، و فشار افکار عمومی ناراحت هستند، از شهردار نیویورک می خواهند در این زمینه اقدام عاجل انجام دهد. شهردار، با بوچر، رئیس مهمترین دار و دسته خلافکار، در ارتباط است و از جمله در انتخابات ها از کمک (!) او بهره می برد. در یک جلسه خصوصی، شهردار از بوچر می خواهد که برای خواباندن اعتراضات افکار عمومی و خانواده های پر نفوذ شهر، سه چهار نفر را به شهردار معرفی کند تا او آنها را اعدام کند. واکنش بوچر در اینجا فوق العاده است. او می پرسد سه نفر یا چهار نفر؟ و شهردار پاسخ می دهد چهار نفر. صحنه بعد، چهار دله دزد بدبخت و بیچاره را نشان می دهد که پای چوبه دار ایستاده اند و دارند از دوستان و خانواده خداحافظی می کنند و لحظه ای بعد؛ اعدام!!

راستی، حرف اعدام پیش آمد، حتما خبر چند روز پیش را هم شنیدید که دو نفر از متهمان کهریزک به اعدام محکوم شدند؟! همینطوری...