در دنیا هم چنین اسم گذاری هایی صورت می گیرد. حتما می دانید که هر سال، یونسکو و دیگر سازمان های بین المللی، نامگذاری هایی برای سال می کنند. اما اتفاقی که می افتد این است که اولا وضعیت فعلی را دقیقا بررسی می کنند و ثانیا نقاط هدف را به صورت کاملا مشخص و قابل اندازه گیری، مشخص می کنند و ثالثا مراحل و قدم های میانی را برای رسیدن به آن اهداف تعیین می کنند. در هر برهه زمانی هم، به بررسی وضعیت فعلی، دستاورد ها، نقاط ضعف و قوت و تغییرات جرئی در راهبرد ها و روش ها می پردازند. طبیعی است که در آخر سال، در راستای آن شعار و نامگذاری اولیه حرکت شده است و به اهداف مشخص و معینی هم دست یافته اند.
در ایران اما متاسفانه این حرکت خوب، ادامه پیدا نمی کند. هیچ حرکت مدون و مشخصی از سوی هیچ نهادی، در جهت تبیین اینکه بالاخره باید به کجا برسیم صورت نمی گیرد. طبیعتا تمام حرکت ها، حرکت های کور و بی برنامه است؛ و یا اگر هم سازمان یا نهادی، برنامه ای تدوین کرده باشد، بعضا به علت بی برنامگی یا برنامه های سلیقه ای سازمان های دیگر، مفید نخواهد بود و هماهنگی بین برنامه های فراسازمانی وجود ندارد.
از طرفی، سازمان هایی که خیلی ادعای ولایت و طرفداری از مقام رهبری را دارند، شروع به حرکت های تبلیغی سطحی و شعاری می کنند که از عوام زده هم آن طرف تر است. مثلا شهرداری تهران، در همان روزهای نخستین سال، اقدام به چاپ و نصب انواع بنرهای تبلیغی در ابعاد بزرگ (با هزینه گزاف) در جای جای شهر می کند که سال "همت مضاعف، کار مضاعف" را تبریک گفته اند و تصویر مقام معظم را هم آورده اند. گویی کسی نمی داند سال 89، چه نامی دارد و یا مردم، تمثال مقام رهبری را فراموش کرده اند! آقایان! باور کنید که در علوم ارتباطی، به این روش ها می گویند ضد تبلیغ! یعنی اگر خدای ناکرده کسی قصد دشمنی با مقام رهبری را داشته باشد، باید دقیقا همین کار را بکند!
بگذارید یک مثال بزنم: در بسیاری از کشور های دنیا، تبلیغ سیگار ممنوع است. ترفندی که برخی شرکت های سیگار سازی می زنند این است که تصویر سیگار خود را می اندازند و می گویند "حتی سیگار وینستون هم سرطان زا است" (همین هم ضد تبلیغ شد ها!)
بسیاری از سازمان ها، از این نامگذاری ها تنها در سربرگ ها و ابتدای نامه ها و یا مقدمه طرح های توجیهی، آن هم به صورت شعاری و بعضا بیش از اندازه، استفاده می کنند و کلا این حرکت سازنده را زیر سوال می برند. تکرار مداوم این شعار، بدون فکر و برنامه، خود نوعی تمسخر است. مثل پدری که به پسر بگوید برایم آب بیاور. اگر پسر هر 2 دقیقه یک بار، یک پارچ آب برای پدر بیاورد، آیا پدر نمی رنجد؟ که تو داری من را مسخره می کنی؟ و الا یک پارچ آب برایم کافی است؟
راستی! نام امسال، فوق العاده نام خوبی است. در این سالی که پیش بینی می شود رکود تمام کشور را فرا گیرد و موج بیکاری و واردات و تورم کشور را تهدید کند و رشد اقتصادی، منفی شود؛ امید است که شعار "همت مضاعف، و کار مضاعف" ،حتی به صورت شعاری هم که شده، باعث تعریف پروژه ها و کارهای عمرانی و تولیدی شود و چرخش پول در کشور را سبب شود.
پس از نگارش: چند تصویر که بعد از 50 روز از فرمایشات مقام معظم، هنوز دیده می شوند:
مطلب خوبی بود.تشکر می کنم
پاسخحذفسلام
پاسخحذفخيلي عالي بود
من در روز كارگر:
http://majonesabz.blogfa.com/post-68.aspx