در این چند سال اخیر آنقدر دلایل گوناگون و اغلب بی ارتباط، و بعضا واهی در عدم موفقیت طرح ها و پروژه های دولت شنیده ایم که شاید برایمان اینجور استدلال کردن عادی شده باشد. بارها شنیده ایم که فلان مافیا، مانع از موفقیت کار ما شد؛ یا عده ای قصد دارند قیمت مسکن را بالا ببرند و از این دست. گوینده این افاضات معمولا به یک اصل مهم توجه نمی کند و آن اینکه باید دلیلی بیاورد که قابل ارزیابی باشد، بتوان آن را محک زد، و یا آنکه آنقدر روشن باشد که نیازی به اثبات نداشته باشد. و الا ممکن است دو برداشت متفاوت از آن بشود: بهانه یا خرافه
فرض کنید دانش آموزی دلیل عدم موفقیتش در آزمون را این بداند که در تمام مدت آزمون، یکی از مراقبین به من زل زده بود و من نتوانستم تمرکز کنم! خب، چنین دلیلی چگونه قابل اثبات است؟ آیا زل زدن مراقب با عدم موفقیت رابطه مستقیم یا حتی غیر مستقیم دارد به شکلی که در ذهن عقلا اینطور جا افتاده است؟ یا آنکه عقلا به این عبارت می خندند و حمل بر شیرین مغزی فرد می کنند و خواهند گفت تو برای موفق نشدن، نیازی به زل زدن کسی نداشتی؟!
این طور استدلال کردن از افرادی که ساختار ذهنی درست و حسابی دارند سر نمی زند. بهتر است این گونه استدلال کردن را بهانه آوردن بنامیم یا اگر فرد، خودش هم واقعا به چیزی که می گوید باور دارد، خرافی بودن
در این راستا، یکی از خبر هایی که اخیرا شنیدم و برایم برجسته شد، افاضات اخیر معاون رئیس جمهور در مناطق آزاد بود که فرمودند:
سوال انحرافی: گیرم که افاضات این آقا را قبول کردیم. یعنی از این به بعد، اگر کسی قرآن را با کف و سوت و رقص و آواز در مراسمی بر سر دست برد، اعتراض نکنیم چون سرمایه گذار می پرد؟ مگر همین شماها نبودید که فریاد وااسلاما سر می دادید و می گفتید (بهانه می آوردید) که اسلام و اعتقادات ما برایمان از سرمایه و پول و دنیا مهمتر است و به همین دلیل، بارها و بارها مانع از حضور سرمایه گذاران ترک و فرانسوی و آلمانی و آمریکایی و غیره شد؟ حالا چه شده که کسی به حق به این افتضاح اعتراض می کند، مسوول ترک سرمایه گذاران می شود؟
فرض کنید دانش آموزی دلیل عدم موفقیتش در آزمون را این بداند که در تمام مدت آزمون، یکی از مراقبین به من زل زده بود و من نتوانستم تمرکز کنم! خب، چنین دلیلی چگونه قابل اثبات است؟ آیا زل زدن مراقب با عدم موفقیت رابطه مستقیم یا حتی غیر مستقیم دارد به شکلی که در ذهن عقلا اینطور جا افتاده است؟ یا آنکه عقلا به این عبارت می خندند و حمل بر شیرین مغزی فرد می کنند و خواهند گفت تو برای موفق نشدن، نیازی به زل زدن کسی نداشتی؟!
این طور استدلال کردن از افرادی که ساختار ذهنی درست و حسابی دارند سر نمی زند. بهتر است این گونه استدلال کردن را بهانه آوردن بنامیم یا اگر فرد، خودش هم واقعا به چیزی که می گوید باور دارد، خرافی بودن
در این راستا، یکی از خبر هایی که اخیرا شنیدم و برایم برجسته شد، افاضات اخیر معاون رئیس جمهور در مناطق آزاد بود که فرمودند:
«در سال گذشته ما سعي و تلاش زيادي کرديم تا بتوانيم براي پروژه هاي داخلي سرمايه جذب کنيم اما با نحوه پوشش وسيع خبري برنامه حاملان قرآن در رسانه هاي داخلي مذاکرات بي نتيجه ماند.» او ادامه داد؛ «در اين رايزني ها ما با استفاده از روساي قوه مجريه و قضائيه سعي کرديم اعتماد سرمايه گذاران را جلب کنيم اما با برنامه حاملان قرآن و واکنش رسانه هاي داخلي به آن30 مذاکره يي که ما تا پاي قرارداد رفته بوديم، ملغي شد.»اسم این را چه می توان گذاشت جز بهانه آوردن؟ جز بیان یک سری گزاره هایی که اصولا قابل اثبات نیست؟ آیا واقعا "همه" سرمایه گذاران، "تا پای قرارداد" آمده بودند و بعد فقط به خاطر اینکه افتضاح در مراسم، پوشش گسترده پیدا کرد، منصرف شدند؟ سرمایه گذار به دلیل ریسک سرمایه گذاری از یک کشور می رود نه به دلیل فضای نقد و تضارب افکار و رسانه های آزاد. یعنی اثر آن واکنش ها، از ریسک بالای سرمایه گذاری در ایران هم بالاتر بود که سرمایه گذاری، ریسک بالای ایران، ریسک تغییرات قانون و تورم و غیره را می پذیرد و تا پای قرارداد هم می آید، بعد به خاطر انعکاس یک خبر در رسانه ها، از ادامه کار منصرف می شود؟ خیر آقا! سرمایه گذار با این چیزها نمی پرد. شما درک درستی از سرمایه گذار ندارید.
سوال انحرافی: گیرم که افاضات این آقا را قبول کردیم. یعنی از این به بعد، اگر کسی قرآن را با کف و سوت و رقص و آواز در مراسمی بر سر دست برد، اعتراض نکنیم چون سرمایه گذار می پرد؟ مگر همین شماها نبودید که فریاد وااسلاما سر می دادید و می گفتید (بهانه می آوردید) که اسلام و اعتقادات ما برایمان از سرمایه و پول و دنیا مهمتر است و به همین دلیل، بارها و بارها مانع از حضور سرمایه گذاران ترک و فرانسوی و آلمانی و آمریکایی و غیره شد؟ حالا چه شده که کسی به حق به این افتضاح اعتراض می کند، مسوول ترک سرمایه گذاران می شود؟
سلام
پاسخحذفخداییش حیف این وبلاگ وزین شما نیست که به نقد و تحلیل سخنان چنین فردی پرداخته؟
یک بار یکی از طرفداران سینه چاک ا.ن. می خواست با من سر موضوع سخنان وی درباره آن دختر 16 ساله کاشف هسته ای صحبت کند و خلاصه از آن دفاع کند. من فقط بهش گفتم ناسلامتی تو دانشجوی این مملکتی و آن هم دانشجوی فنی. از هیچی خجالت نمی کشی، از آن درسی که خوانده ای خجالت بکش.
منظور این که بی خیال بابا... زیاد جدی نگیرش