آب نبات هم مال خودتان!

بعد از اتفاقاتی که در انتخابات 88 افتاد و بخصوص اعتراضات و جریانات بعد از آن، عده ای (مانند آقای موسوی) که معتقد بودند پایگاه مردمی دولت دهم به شدت تضعیف شده است، پیش بینی کردند دولت در مذاکرات هسته ای از موضع ضعف ظاهر شود و به ورطه امتیاز دادن به دولت های غربی بیفتد.

شخصا معتقد نیستم که لزوما چنین اتفاقی افتاده است، بلکه دلیل کوتاه آمدن ایران در مقابل غرب، بیشتر به این بر می گردد که در طول چند سال گذشته، ایران برگ های مذاکره ای خود را از دست داده است. پشتیبانی داخلی از دولت، فقط یکی از این برگ ها است.

در توافق هسته ای چند روز قبل، به نقطه ای رسیدیم که دیگر آب نبات را هم نگرفتیم؛ شاید عده ای که معتقد بودند "شأن ملت ایران فراتر از آن است که مروارید غلطان بدهد و آب نبات بگیرد"، در طول مذاکره ناگهان دریافتند که حتی آن آب نبات را هم نگرفته اند و سهل است، چه بسا دارند به طرف مقابل آب نبات هم می دهند، آن هم فقط برای نشان دادن حسن نیت! صد البته جشن هم دارند می گیرند که حفظ آبرو کرده باشند...

اما باز تاکید می کنم که نگرفتن آب نبات، به عدم پشتیبانی داخلی از دولت بر نمی گردد؛ به این بر می گردد که دولت دهم در مذاکره فوق العاده ضعیف است. مذاکره یک رشته کاملا تخصصی است، اصولی دارد، تکنیک دارد، و کتابها در مورد آن نوشته اند. در پست های بعدی سعی می کنم از منظر اصول مذاکره به توافق اخیر هسته ای بپردازم... ان شاء الله