کوتاه مدتی است که این وبلاگ را راه انداخته ام. عمیقا معتقدم که برای رشد و تعالی فردی و اجتماعی، باید به درجه ای برسیم که فارغ از گوینده سخن، به محتوای آن بپردازیم. اما از آنجایی که افراد و از جمله خود من، هنوز به آن درجه نرسیده ایم، برای اینکه خوانندگان به این وبلاگ اعتماد کنند، مدتی اسم مستعار "مهدی ابراهیمیان" را برای خود انتخاب کردم. مهدی، دوست دوران دبستان من بود که همیشه نامش را به خاطر دارم.
اما مگر مهم است که نویسنده این وبلاگ کیست؟ باید به جایی برسیم که به فرموده امیر مومنان علی (ع)، به سخنان نگاه کنیم نه به گوینده. اما اگر دانستن اسم من، واقعا دردی از درد ها دوا می کند، فرض کنید اسم من مهدی است، یا علی، یا کامبیز، و یا حتی مرضیه! تا اطلاع ثانوی، این وبلاگ همچنان با اسم مستعار نمایان می شود.
در همین جا هر گونه ارتباط این دوستان را با این وبلاگ اکیدا تکذیب می کنم و پیشاپیش از این دوستان عذر می خواهم و امیدوارم هر جای این دنیای فانی هستند، خوب و خوش و در پناه حق باشند.
هنوز نمی دانم و به این جمع بندی نرسیده ام که باید نظرات این وبلاگ باز باشد یا نه. همچنان در حال سعی و خطا هستم.
در سرزمینی و روزگاری که عده ای آزادانه دهان را برای گفتن آنچه خود بیشتر لایقش هستند باز می کنند و کسی را یارای مقابله با آنها نیست، عده ای باید چون علی (ع) سر در چاه فرو کنند یا چون زین العابدین (ع) در قالب دعا و مناجات، منظور خود را منتقل کنند. خدایا ما را پیروان خوبی برای آن حضرات معصومین قرار بده...
اما مگر مهم است که نویسنده این وبلاگ کیست؟ باید به جایی برسیم که به فرموده امیر مومنان علی (ع)، به سخنان نگاه کنیم نه به گوینده. اما اگر دانستن اسم من، واقعا دردی از درد ها دوا می کند، فرض کنید اسم من مهدی است، یا علی، یا کامبیز، و یا حتی مرضیه! تا اطلاع ثانوی، این وبلاگ همچنان با اسم مستعار نمایان می شود.
در همین جا هر گونه ارتباط این دوستان را با این وبلاگ اکیدا تکذیب می کنم و پیشاپیش از این دوستان عذر می خواهم و امیدوارم هر جای این دنیای فانی هستند، خوب و خوش و در پناه حق باشند.
هنوز نمی دانم و به این جمع بندی نرسیده ام که باید نظرات این وبلاگ باز باشد یا نه. همچنان در حال سعی و خطا هستم.
در سرزمینی و روزگاری که عده ای آزادانه دهان را برای گفتن آنچه خود بیشتر لایقش هستند باز می کنند و کسی را یارای مقابله با آنها نیست، عده ای باید چون علی (ع) سر در چاه فرو کنند یا چون زین العابدین (ع) در قالب دعا و مناجات، منظور خود را منتقل کنند. خدایا ما را پیروان خوبی برای آن حضرات معصومین قرار بده...
كاملا درسته . نامها چه فرقي دارند ... مهم اينه در زماني كه تشنه ي تحليليم ... بخوانيم و بنويسيم
پاسخحذفجان هر کی دوست داری اون شعر مولانا رو بردار از صدر وبلاگ. دو سه ساله شور دینی من واقعا صفر شده یعنی نماز شده برای نماز نمیدونم برای چی میخونم . کسی که بوی ریاش تا کرات دیگه هم میره قرآن میخونه روایت میگه از عرفان میگه بدبختی اینجاست که دقیق هم که نگاه میکنی می بینی بیراه نمیگه . من یه زمانی مولانا میخوندم حظ می کردم ولی الان هیچ نسبتی باهاش ندارم ولی مثنوی رو نگه داشتم .اول که اومدم تو وبلاگ فکر کردم تو هم از جماعت ریاییه معلوم الحالی میخواستم مثنوی رو ببرم انباری . بعد که دیدم نه خوشحال شدم . ولی خدایی نکرده کسی میاد میبینه یاد میگیره اونوقت ...
پاسخحذفدوست عزیز. در این وبلاگ سعی می کنم کاری به گوینده نداشته باشم. اینجا هم من کاری به سراینده شعر ندارم. شعرش خوب بود، گذاشتم.
پاسخحذفاینکه ما از چیزهایی که بهشون علاقه داریم دست برداریم فقط به دلیل اینکه دیگرانی که لایقش نیستند، رویش دست گذاشته اند، به نظر من روش جالبی نیست. اگر ما عقب نشینی نکنیم، عده ای نمی توانند جلو بیایند...